شیوع چاقی و برخی از عوامل مرتبط با آن در زنان ۵۰-۳۰ ساله ی شهرستان نیشابور با تاکید بر فعالیت بدنی

مقدمه: چاقی یکی از مشکلات بهداشتی و هم­چنین عامل خطرسـاز برخی بیماری­ها است. گزارش­های مختلفی از میزان شیوع چاقی در ایران منتشر شده، اما تاکنون برآورد دقیقی از میزان چاقی در زنان با تاکید بر فعالیت بدنی گزارش نشده است. پژوهش حاضر به منظور تعیین شیوع چاقی در زنان 50-30 ساله ی شهرستان نیشابور با تاکید بر فعالیت بدنی انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش مقطعی حاضر از نوع توصیفی ـ تحلیلی بود که در سال 1390 روی 381 نفر از زنان شهرستان نیشابور انجام شد. در این پژوهش برای گردآوری داده ها از دو پرسش­نامه شامل یک پرسش­نامه ی پژوهش گر ساخته مشتمل بر 55 سوال در پنج ­بخش ویژگی های فردی، اقتصادی و اجتماعی، وضعیت تغذیه­ای، باروری و آمارنگاری و دیگری پرسش نامه ی فعالیت بدنی عادتی بک استفاده شد. آمار توصیفی، آزمون آماری آنوا و انواع مختلف ضریب های همبستگی برای تحلیل یافته ها مورد استفاده قرار گرفت. یافته­ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد میزان شیوع چاقی در زنان نیشابوری %4/30، اضافه وزن %5/45 و چاقی شکمی%2/93 بود. به علاوه، نشان داده شد هرچه سن اولین قاعدگی پایین­تر باشد، نمایه ی توده ی بدن زنان بالاتر است) 005/0p=). هم چنین امتیاز شاخص فعالیت بدنی حین کار و ورزش در زنان لاغر نسبت به سایر گروه­ها بیشتر بود. نتیجه­گیری: با توجه به شیوع بالای چاقی در شهرستان نیشابور، مسئولین و ارگان های مربوط باید پیرامون اصلاح سبک زندگی، شامل وضعیت تغذیه ای و فعالیت بدنی زنان چاره ای بیندیشند.